สมาชิกกลุ่ม bkk fixed
ชัชวาล จันทโชติบุตร
ชัชวาล จันทโชติบุตร หรือ ชัช ช่างภาพหนุ่มที่หลงใหลในความดิบของจักรยานฟิกซ์เกียร์ เล่าถึงเสน่ห์เฉพาะตัวของจักรยานประเภทนี้ และคุณสมบัติข้อนี้เองที่ทำให้ฟิกซ์เกียร์กลายเป็นยานพาหนะคู่ใจของคนรุ่นใหม่ที่รักในความท้าท้าย
นอกจากความดิบของระบบขับขี่ที่เร้าใจแล้ว ฟิกซ์เกียร์ยังเป็นอะไรได้มากกว่าจักรยานทั่วไปด้วย ทั้งสามารถพลิกแพลงนำมาเล่นท่าต่างๆ ได้ คล้ายๆ กับจักรยานเอ็กซ์ตรีม และยังเป็นพาหนะที่บ่งบอกรสนิยมของผู้ขับขี่ได้อีก
หากคุณเคยผ่านไปเดินเล่นหรือทำธุระที่สยามสแควร์ เชื่อว่าจะต้องมีสักครั้งที่ได้เห็นกลุ่มวัยรุ่นขี่จักรยานรูปทรงสวยๆ สไตล์ย้อนยุคกันมาบ้าง นั่นแหละคือสไตล์การตกแต่งของฟิกซ์เกียร์ จักรยานไม่มีเบรกที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลกในเวลานี้ 
จักรยานฟิกซ์เกียร์แบบดั้งเดิม อุปกรณ์ทุกชิ้นเป็นแบบย้อนยุค เหมือนเมื่อสมัยสามสิบปีที่แล้ว
จากเวโลโดมถึงถนนนิวยอร์ค
ทำไมวัยรุ่นในเมืองใหญ่ๆ ทั่วโลกจึงหันมาขี่ฟิกซ์เกียร์ กระแสความนิยมนี้เกิดขึ้นจากอะไร เราและคนอีกจำนวนไม่น้อยยังสงสัย และหากจะไขข้อข้องใจนี้ การเข้าไปพูดคุยกับกลุ่มนักขี่ฟิกซ์เกียร์ตัวจริงเสียงจริงก็คงจะเป็นการดีที่สุด
ค่ำวันหนึ่ง ณ ร้าน Sneaka Villa ร้านรองเท้าและเสื้อผ้าสตรีทแวร์ในย่านสยามสแควร์ ซึ่งเป็นที่รวมตัวของเหล่านักปั่น เราได้พูดคุยกับ สมโภชน์ จินดาอุฬาร หรือ บอล เจ้าของร้าน Sneaka Villa หนึ่งในนักปั่นฟิกซ์เกียร์คนแรกๆ ของเมืองไทย และผู้ร่วมก่อตั้งชุมชนชาวฟิกซ์เกียร์ในนาม bkk fixed
สมโภชน์ จินดาอุฬาร
“คือจริงๆ มันเริ่มจากการเป็นไบค์แมสเซนเจอร์ครับ ที่นิวยอร์คเขาใช้ในการส่งเอกสาร ที่เริ่มมาใช้จักรยานประเภทนี้เพราะที่โน่นจะไม่ค่อยมีที่จอดรถ ใช้จักรยานทำให้แก้ปัญหาเรื่องที่จอดรถ ทำให้ส่งเอกสารได้รวดเร็ว”
บอลบอกกับเราถึงหน้าที่หลักของจักรยานฟิกซ์เกียร์ ก่อนที่มันจะกลายมาเป็นพาหนะยอดนิยมของวัยรุ่นในเมืองใหญ่
“เริ่มเลยจะเป็นที่อเมริกา สมัยก่อนฟิกซ์เกียร์จะถูก มันเป็นจักรยานที่ไม่ค่อยมีคนใช้กันเพราะมันไม่มีเบรก พอมันถูกก็เลยมีคนเอามาขี่เยอะขึ้นๆ แล้วพอญี่ปุ่นมาเห็นก็เลยเอาไปขี่บ้าง เพราะที่ญี่ปุ่นเขาจะมีการพนันแข่งจักรยานฟิกซ์เกียร์บนลู่ ที่เรียกว่า ‘เคริน’ (KEIRIN) มันจะคล้ายๆกับการแทงม้า แล้วรถที่ขี่ในลู่ แข่งเสร็จเขาก็ทิ้ง ฝรั่งก็จะมาซื้อรถตรงนี้ไปใช้งาน พอญี่ปุ่นเห็นว่ามันมีวัฒนธรรมตรงนี้ เขาก็เอาจักรยานจากการแข่งขันมาดัดแปลง แล้วเอามาขี่บ้าง พอมีคนขี่มากขึ้นมันก็มีการตกแต่ง มีเรื่องของดีไซน์เข้ามา”
เกรียงไกร พิริยะอนนท์ หรือ ก้อง อีกหนึ่งในสมาชิกกลุ่มจักรยานเล่าถึงกระแสความนิยมของจักรยานฟิกซ์เกียร์ที่ระบาดไปทั่วโลก
เกรียงไกร พิริยะอนนท์
แม้กระแสฟิกซ์เกียร์ในปัจจุบันจะเริ่มต้นขึ้นจากการที่มันมีราคาถูก ทำให้ใครๆ ก็สามารถซื้อหามาใช้ได้โดยไม่ระคายกระเป๋า แต่ก่อนที่มันจะถูกละเลยจากคนทั่วไป จนกลายเป็นจักรยานที่เกือบจะถูกลืม ก้องบอกกับเราว่าฟิกซ์เกียร์เคยเป็นสิงห์สองล้อที่ชูแผงคออย่างสง่าผ่าเผยในเวโลโดมมาก่อน
แต่ที่สิงห์สนามเจ้าเก่าอย่างฟิกซ์เกียร์ต้องถูกปลดระวางจากสนามแข่งจักรยานประเภทลู่ ก็เพราะมีเทคโนโลยีใหม่ๆ ทำให้เราสามารถสร้างจักรยานที่มีสมรรถนะดีขึ้น รถจักรยานที่ใช้แข่งขันบนลู่ในปัจจุบันจะทำจากวัสดุที่เป็นฟูลคาร์บอนทั้งหมด ทำให้มีน้ำหนักเบากว่าฟิกซ์เกียร์มาก เมื่อมีของใหม่ที่ทันสมัยกว่าสิงห์โบราณจึงถูกละเลย
แต่สิงห์ก็ย่อมเป็นสิงห์วันยังค่ำ โดยไม่มีใครคาดคิด สิงห์โบราณอย่างฟิกซ์เกียร์ก็กลับมาครองกระแสความนิยมอีกครั้ง และคราวนี้ยังเป็นการกลับมาครองพื้นที่บนท้องถนนที่เร้าใจกว่าพื้นสนามแข่งเป็นไหนๆ อีกด้วย
เทียบท่าที่สยามสแควร์
นานนับทศวรรษแล้วที่สยามสแควร์ ทำหน้าที่เป็นเหมือนเมืองท่า ที่แฟชั่นและวัฒนธรรมร่วมสมัยจากต่างแดนจะต้องมาปรากฏตัวในพื้นที่สี่เหลี่ยมแห่งนี้ก่อนจะส่งต่อกระแสความนิยมในด้านต่างๆ ออกไปทั่วประเทศ และกระแสความนิยมล่าสุดที่เพิ่งปรากฏตัวในช่วงปีที่ผ่านมา ก็คือ จักรยานฟิกซ์เกียร์ จักรยานซึ่งเป็นที่หมายปองของวัยรุ่นมากที่สุดในเวลานี้
ในแง่หนึ่งกลุ่มคนขี่ฟิกซ์เกียร์ก็เหมือนกับกลุ่มวัฒนธรรมร่วมสมัยอื่นๆ ที่มีความผูกพันกับแฟชั่น การแต่งตัว และวิถีชีวิตในเมืองใหญ่ นอกจากความเป็นยานพาหนะที่มีระบบขับขี่แบบดิบๆ ซึ่งสร้างความรู้สึกเฉพาะตัวเวลาขับขี่ และรูปแบบย้อนยุคของจักรยานที่ก่อให้เกิดความโดดเด่นด้วยตัวของมันเองแล้ว แฟชั่นการแต่งตัวของกลุ่มนักปั่นฟิกซ์เกียร์ก็ยังเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้กลุ่มวัยรุ่นหันมาสนใจสองล้อโบราณชนิดนี้
“เดิมทีผมจะสนใจพวกแฟชั่นสตรีทแวร์อยู่ก่อน แล้วช่วงปีสองปีที่ผ่านมาก็จะเห็นจักรยานฟิกซ์เกียร์มาตั้งโชว์ในร้านเสื้อผ้าสตรีทแวร์ตามอเมริกาหรือญี่ปุ่น เราก็เริ่มสนใจ เริ่มคุยกันว่ามันคือจักรยานอะไร”
ชูเกียรติ ผงทอง หรือ ต้าร์ เล่าถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาได้รู้จักกับฟิกซ์เกียร์ และเริ่มศึกษาเกี่ยวกับมันอย่างจริงจัง คำพูดของต้าร์ และสไตล์การแต่งตัวของกลุ่มนักปั่นส่วนใหญ่ ล้วนเป็นสิ่งยืนยันว่าจุดเริ่มต้นของฟิกซ์เกียร์ในเมืองไทยก็มาจากแฟชั่นนั่นแหละ ไม่ต่างจากการมาถึงของฮิปฮอป กราฟฟิตี หรือสเก็ตบอร์ดที่ถูกนำเข้ามาเมื่อราวสิบกว่าปีที่แล้วพร้อมกับกางเกงตัวโคร่ง และรองเท้ากีฬาที่ใช้ใส่เล่นสเก็ต“ส่วนใหญ่ก็จะมีการพับขากางเกง เพื่อไม่ให้ชายกางเกงเข้าไปพันกับโซ่หรือล้อของจักรยานเวลาปั่น”
ก้อง เล่าถึงที่มาของแฟชั่นพับขากางเกงของเหล่านักปั่นฟิกซ์เกียร์ และยังบอกอีกว่ารองเท้าที่เหมาะในการปั่นจักรยานฟิกซ์เกียร์ก็คือรองเท้าผ้าใบที่มีรูปทรงเรียบๆ เพราะจะทำให้ง่ายต่อการยั้งและงัดบันไดจักรยาน แฟชั่นของนักปั่นฟิกซ์เกียร์จึงเป็นการย้อนกลับไปใส่รองเท้าผ้าใบพื้นยาง ที่ไม่ต้องมีระบบกันกระแทกทันสมัยเหมือนกับรองเท้ากีฬายุคใหม่
นอกจากนี้ก็ยังมีแฟชั่นกระเป๋าส่งเอกสารใบใหญ่ที่ชาวฟิกซ์เกียร์จะสะพายคาดเฉียงไว้ด้านหลัง ที่มาก็คงไม่ต้องอธิบายให้ยืดยาวแล้ว ก็มาจากพนักงานส่งเอกสารในนิวยอร์คที่ขี่จักรยานฟิกซ์เกียร์เป็นกลุ่มแรกนั่นแหละ
แฟชั่นกระเป๋า รองเท้า รวมถึงการพับขากางเกงไม่ได้รับความนิยมอยู่แต่ในหมู่นักปั่นฟิกซ์เกียร์เท่านั้น การแต่งตัวของวัยรุ่นบางกลุ่มที่เดินอยู่ตามซอกซอยสยามสแควร์ก็ได้รับอิทธิพลจากแฟชั่นของนักปั่นด้วย อาจเป็นเพราะจักรยานฟิกซ์เกียร์ได้รับความนิยมไปทั่วโลก ทำให้ตามหน้านิตยสารแนวสตรีทแวร์ทั้งของไทยและต่างประเทศ ก็จะมีแฟชั่นแบบนี้ให้เราได้เห็นกันเสมอ
“ตอนนี้ฟิกซ์เกียร์มันมาบูม คนก็คิดว่ามันเท่ แต่ไม่รู้ว่าวัฒนธรรมของมันจริงๆ คืออะไร”
ก้องบอกกับเราว่ามีวัยรุ่นบางคนที่ซื้อจักรยานฟิกซ์เกียร์มาขี่ เพราะอยากมีจักรยานเหมือนที่เห็นในนิตยสารแฟชั่น และท้ายที่สุดก็ต้องขายจักรยานทิ้งไปเพราะไม่ได้ชอบมันจริงๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างสิ้นเปลือง เพราะเมื่อฟิกซ์เกียร์ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง มันก็ไม่ใช่ยานพาหนะราคาถูกอีกต่อไป จักรยานฟิกซ์เกียร์คันหนึ่งๆ มีราคาค่อนข้างแพง หากมีเงินอยู่ในมือไม่ถึง 40,000 บาท คงต้องบอกว่าโอกาสในการเป็นเจ้าของจักรยานฟิกซ์เกียร์ของคุณยังริบหรี่นัก
แต่ถ้าเงินในกระเป๋าพร้อมแล้วล่ะก็ แค่คลิกเข้าไปที่ http://www.katsueonline.com/bkkfixed/ ในเว็บบอร์ดของกลุ่ม bkk fixed คุณจะได้พบกับแหล่งซื้อขายแลกเปลี่ยนอุปกรณ์ และเรื่องราวของเจ้าจักรยานฟิกซ์เกียร์ ที่เหล่านักปั่นจะนำข้อมูลใหม่ๆ มาเล่าสู่กันฟังอยู่ตลอด
เร้าใจ...ไม่มีเบรก
นอกจากแฟชั่นและความเร้าใจของฟิกซ์เกียร์ที่ทำให้มันเป็นที่สนใจแล้ว การที่มันไม่มีเบรกมือก็ยังก่อให้เกิดคำถามเรื่องความปลอดภัยในการขับขี่จักรยานชนิดนี้บนท้องถนน และกฎหมายบังคับเกี่ยวกับเบรกของจักรยาน
“ในประเทศไทย เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรจักรยานอยู่แล้ว ไบซิเคิลเลนก็มีท่อขวางอยู่ แล้วแนวท่อตรงกับแนวล้อจักรยาน ขี่ไปล้อก็ติด หัวทิ่มเอาง่ายๆ” เมื่อถามถึงเรื่องเบรกกับกฎหมายจักรยาน ชัช กลับเล่าถึงปัญหาที่ต้องเจอบนถนนกรุงเทพฯ แทน
“เมืองไทยจะไม่ฟิกซ์เรื่องจักรยานมาก อย่างที่ญี่ปุ่นก็จะบังคับติดเบรกหน้าทุกคัน มันก็แล้วแต่ประเทศ ที่ญี่ปุ่นจะฮิตฟิกซ์เกียร์มาก เขาก็จะติดเบรกหลอกข้างหน้าแต่ว่าไม่ติดสายเบรก เพื่อให้หนีตำรวจได้ หรือไม่บางคนก็จะเอาออกมาขี่ตอนกลางคืนอย่างเดียว แต่ที่ฮ่องกงก็จะบังคับแค่ติดไฟ ใส่หมวก”
“ที่อเมริกาเขาจะมีกฎหมายคุ้มครองเต็มที่ถ้าเราประสบอุบัติเหตุ เขาก็ออกกฎว่าต้องใส่หมวกกันน็อค ต้องมีใบขับขี่ ต้องติดไฟ ถ้ารถฟิกซ์เกียร์ต้องมีตะกร้อที่ใส่เท้าตรงบันไดจักรยาน ไม่งั้นโดนจับ ถ้าไม่ติดเบรกต้องใส่ตะกร้อ ถ้าไม่ใส่ตะกร้อต้องติดเบรก ไม่งั้นไม่ขาย เพราะตะกร้อมันจะช่วยในการควบคุมจักรยาน”
บอลเล่าถึงความแตกต่างของกฎหมายจักรยานในแต่ละประเทศ ขณะที่ก้องก็เล่าถึงข้อบังคับเกี่ยวกับจักรยาน ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่เขาเคยมีประสบการณ์ในการใช้จักรยานฟิกซ์เกียร์ที่นั่น แต่ในประเทศไทยเอง ทุกคนต่างก็รู้สึกว่า ถึงจะมีหรือไม่มีกฎหมายจักรยานก็ไม่ได้มีความสำคัญอะไร เพราะไม่มีมาตรการสำหรับรองรับในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุกับจักรยานโดยเฉพาะ
“เรื่องกฎหมายเราไม่เคยคิดกันอยู่แล้ว แต่ที่คนขี่ฟิกซ์เกียร์บางคนใส่หมวก เพราะเขาจะเล่นท่าแบบเอ็กซ์ตรีม ถ้าล้มก็เจ็บ ก็เลยต้องกันไว้เท่านั้นเอง เราไม่คิดว่าต้องใส่ใจกับกฎหมายที่ไม่คุ้มครองเรา”
“เรื่องกฎหมายเราไม่เคยคิดกันอยู่แล้ว แต่ที่คนขี่ฟิกซ์เกียร์บางคนใส่หมวก เพราะเขาจะเล่นท่าแบบเอ็กซ์ตรีม ถ้าล้มก็เจ็บ ก็เลยต้องกันไว้เท่านั้นเอง เราไม่คิดว่าต้องใส่ใจกับกฎหมายที่ไม่คุ้มครองเรา”
ก้องพูดด้วยน้ำเสียงสะใจ เมื่อเล่าถึงการขบถเล็กๆ ของพวกเขา ต่อกฎหมายที่ไม่เคยสนใจ และไม่เคยมีความรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของผู้ขี่จักรยาน
ถึงตรงนี้แล้ว หากยังมีใครคิดจะถามว่าการขี่จักรยานฟิกซ์เกียร์ซึ่งเป็นจักรยานที่ไม่มีเบรกมือนั้นมีความปลอดภัยแค่ไหน หรือแค่ติดเบรกมันยากนักหรือไง กลุ่มคนรุ่นใหม่เหล่านี้ก็คงจะตั้งคำถามตอกกลับไปว่า
...แล้วเลนจักรยานที่ได้มาตรฐาน กับกฎหมายที่จะออกมาคุ้มครองเรื่องความปลอดภัยของคนขี่จักรยานอย่างพวกเขาล่ะ...มีไหม?
ใครที่ชื่นชอบการแข่งขันกีฬาจักรยานในร่ม คงจะคุ้นๆ ตากันมาบ้าง สำหรับจักรยานหน้าตาคลาสสิคทว่าท่วงท่าลีลาจี๊ดจ๊าดของเล่นของวัยรุ่นยุคใหม่
ของเล่นที่บรรดาวัยรุ่นยุคนี้นำมาโชว์กันตามสถานที่ต่างๆ ทั่วกรุงเทพและต่างจังหวัด
สมโภช จินดาอุฬาร หรือบอล วัย 27 ปี หรือที่รู้จักกันในวงการสตรีทแฟชั่นว่า "Ballistic" คือสาวกรุ่นบุกเบิกของกระแสความนิยมจักรยาน Fixed Gear ปัจจุบันเขาเป็นเจ้าของร้าน Sneaka Villa มีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเองที่ย่านสยามสแคว์
ในฐานะหนึ่งในผู้ก่อตั้งกลุ่ม BKK Fixed กลุ่มจักรยาน Fixed Gear กลุ่มแรกของเมืองไทย เขาเล่าถึงที่มาของจักรยานที่มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า Fixie ว่ามาจากสหรัฐอเมริกา โดยกลุ่มคนที่เรียกว่า Bike Messenger หรือคนส่งเอกสารนำจักรยานนี้มาใช้แทนมอเตอร์ไซค์ เพราะเดินทางสะดวกและหาที่จอดง่าย
"แต่เดิม Fixed Gear คือจักรยานที่ใช้แข่งขันประเภทลู่ (รถที่ใช้แข่งขันในเวลโลโดม) นั่นเอง แต่บรรดา Bike Messenger ไปซื้อรถเหล่านี้มาใช้ บางคันอาจหมดสภาพไปแล้ว เคยล้มบ้าง ชิ้นส่วนบุบชำรุด หรือแข่งจบแล้วไม่รู้จะเอามาทำอะไร นักกีฬาก็นำมาขายในราคาถูก แล้ว Fixed Gear เป็นจักรยานที่ดูแลรักษาง่าย วัสดุที่ใช้ค่อนข้างแข็งแรง ทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้มาก จะมีปัญหาก็แค่การเปลี่ยนยางเพราะยางแตก ไม่ต้องติดเบรกเพราะใช้เท้าเบรกแทน ซึ่งนอกจากจะใช้ในการประกอบอาชีพแล้ว คนพวกนี้ยังใช้เวลาเลิกงานรวมกลุ่มกันเพื่อเล่นทริกเล่นท่าด้วย"
"หลังจาก fixed gear ปรากฎโฉมบนท้องถนนได้ไม่นาน ความสนใจก็เริ่มขยายตัวออกไป โดยเริ่มที่เมืองนิวยอร์กก่อน จากนั้นก็แพร่หลายไปยังเมืองใหญ่ๆ อาทิ ซานฟรานซิสโก ชิคาโก ฯลฯ พอเริ่มบูมคนที่ไม่ใช่ Bike Messenger ก็อยากจะลองปั่นจักรยานแบบนี้ดูบ้าง ซึ่งเจตนาจริงๆ คือการเล่นทริกอย่างเดียว" สมโภช กล่าวก่อนจะเล่าต่อว่าเขารู้จักกับจักรยาน Fixed Gear เมื่อรุ่นพี่คนหนึ่งจากนิวยอร์กได้นำจักรยานประเภทนี้กลับเมืองไทยด้วย ทีแรกก็แค่สงสัยว่านี่คือจักรยานอะไร แต่หลังจากที่ได้เดินทางไปนิวยอร์กจึงรู้ว่าคนที่นั่นนิยมมาก ทำให้เกิดความรู้สึกอยากทดลองขึ้นมาทันที
"ตอนนั้นเงินไม่พอและคิดว่าคงขนกลับมาลำบาก พอกลับมาเมืองไทยผมไล่ตามหาเลย เพราะเขาบอกว่าที่เมืองไทยมีคนได้รถจักรยาน Fixed Gear มาจากคนญี่ปุ่น ต้องอธิบายก่อนว่าที่ญี่ปุ่นมีกีฬาประเภทนี้อยู่แล้วเรียกว่า เพ-ลิน แต่เขาปั่นแข่งกันในลู่ จักรยาน Fixed Gear ที่ปั่นในลู่นั้น คนนิยมกันมากเพราะกีฬานี้มันคล้ายๆ ม้าแข่ง ซึ่งคนดูสามารถแทงพนันได้ ตอนนั้นคนญี่ปุ่นมาเที่ยวและเอาจักรยานมาซ้อมที่เมืองไทย ก่อนกลับเขาได้ปล่อยขายให้กับร้านจักรยานร้านหนึ่งที่เมืองไทย"
หลังจากตามล่าหาจักรยานอยู่พักหนึ่ง สมโภชก็ได้รับการแนะนำให้สอบถามไปยังนักแสดงชื่อดังที่ชื่นชอบ Fixed Gear เช่นเดียวกัน "เจ-มณฑล จิรา เขาปั่น Fixed Gear อยู่แล้วตั้งแต่อยู่นิวยอร์ก พอกลับมาอยู่เมืองไทยเขาก็เอาจักรยานมาด้วย ซึ่งตอนนั้นเขามีอยู่ 3 คัน ผมเลยหาเบอร์ติดต่อเพื่อขอซื้อจักรยาน ซึ่งเขาก็ขายให้เพราะอยากให้มีคนปั่นที่เมืองไทยเยอะๆ"
ในขณะนั้นคนที่ปั่น Fixed Gear จริงๆ น่าจะมีแค่ 4 คนเท่านั้น พวกเขาจึงรวมกลุ่มกันขึ้นมาโดยใช้ชื่อว่า "BKK fixed" หลังจากรวมตัวกันครบ 1 ปี มีการจัดการแข่งขันขึ้นเป็นครั้งแรกมีคนเข้าร่วมกิจกรรมประมาณ 30-40 คัน ซึ่งถือว่าไม่มาก กระทั่งล่าสุดเมื่อปลายปีที่แล้วการแข่งขัน Fixed Gear ซึ่งจัดขึ้นที่ลานพระบรมรูปทรงม้า มีคนสนใจเข้าร่วมงานกว่า 200 คัน
โดยรูปแบบการแข่งขันจำลองมาจากงานอาชีพของพวก Bike Messenger คือมีการตั้งจุด Check Point ทั้งหมด 10 จุด ใครสะดวกไปตรงไหนก่อนก็ได้ แล้วแต่การวางแผนของแต่ละทีม ซึ่งผู้ทางผู้จัดจะบอกแผนที่ก่อนวันแข่ง 1 วันเท่านั้น เมื่อไปถึงแล้วให้เซ็นชื่อ สุดท้ายใครทำเวลาดีที่สุดถือเป็นผู้ชนะ
"ผมว่าการแข่งขันแบบนี้เหมือนการผจญภัย เราไม่สามารถรู้ว่าไฟจราจรถนนเส้นนั้นเส้นนี้ไฟมันจะเขียวหรือมันจะแดง รถจะติดหรือไม่ติด" 
จากวันนั้นถึงวันนี้นับเป็นเวลากว่า 3 ปีแล้วที่เมืองไทยมีกลุ่ม Fixed Gear เป็นเรื่องเป็นราว เขาบอกว่าสมัยแรกๆ ที่ยังไม่เป็นที่นิยม สามารถหาซื้อจักรยานได้ในราคาไม่แพง งบประมาณไม่เกิน 15,000 บาทก็ซื้อได้ แต่ตอนนี้ถ้าแต่งมาให้สวยๆ ราคาคันละประมาน 4 หมื่นกว่าบาทเลยทีเดียว แถมยังหาไม่ยาก เพราะมีหลายแห่งที่นำเข้า Fixed Gear แบรนด์ต่างประเทศ อย่าง Fuji, Biangchi และ Masi ซึ่งในมุมมองของเขาเสน่ห์จักรยานนี้ คือความแปลกใหม่และท้าทาย
"สิ่งที่แตกแตกต่างจากจักรยานทั่วๆ ไปคือ มันมีเกียร์เดียว ไม่จำเป็นต้องมีเบรกหรือใครอยากจะมีเบรกก็ได้ แต่ไม่มีจะเฟี้ยวกว่า อีกอย่างที่ไม่มีเหมือนจักรยานประเภทอื่นเลยก็คือ ในส่วนของดุมหลังจะเป็นของ Fixed Gear โดยเฉพาะเมื่อใส่สเตอร์แล้ว เวลาปั่นไปดุมหลังจะหมุนแล้วสเตอร์มันจะหมุนกลับไม่ได้ ถ้าล้อหลังกำลังหมุน ขาจานก็จะหมุนตามไปด้วย ทีนี้เวลาเราจะเบรกจะเหนื่อยหน่อยตรงที่ต้องฝืนการปั่นเอา โดยการเอาเท้าเราไปสวมที่ตะกร้อบริเวณบันไดหรือลูกถีบ แล้วยั้งขาไม่ให้ปั่นไว้"
นอกจากนี้ความสนุกสนานยังอยู่ที่สามารถปั่นถอยหลังได้ด้วย "เวลาเราปั่นต้องจินตนาการล่วงหน้าตลอดเวลา หากเจอไฟจราจรต้องคิดแล้วว่าจะเร่งหรือจะผ่อนความเร็วดี จะทันไฟเขียวหรือเปล่าเพราะรถเราไม่มีเบรก ถือว่าอันตรายนะถ้ายังไม่ชำนาญ แต่ถ้าเรามีความพร้อมเรื่องพื้นฐานก็ไม่น่าห่วงอะไร แต่ทางที่ดีควรซ้อมกับเพื่อนในซอยหรือหน้าบ้านอะไรให้ชัวร์ก่อนออกไปถนนใหญ่"
ทุกวันนี้แวดวง Fixed Gear บ้านเราถือว่าคึกคักอย่างยิ่ง ในกรุงเทพฯ กลุ่มใหญ่ๆ ก็จะมีแถวอ่อนนุช บางเขน เกษตรนวมินทร์ สยาม ลานพระบรมรูปทรงม้า ไกลหน่อยก็มีที่คลอง 6 หน้าเมืองเอก มหาวิทยาลัยรังสิต สำหรับต่างจังหวัดก็ไม่น้อยหน้า ทั้งเชียงใหม่ นครสวรรค์ พัทยา บางแสน โคราช หาดใหญ่ และอีกหลายที่กำลังเริ่มต้น
ในความเห็นของสาวก Fixed Gear ความนิยมที่เพิ่มขึ้นนี้ไม่ใช่แค่กระแสแฟชั่น และพวกเขาก็ไม่ได้อยากเป็นเทรนด์เซตเตอร์
แต่อยากให้มองว่า นี่คือการออกกำลังกายอย่างหนึ่งที่จะสนุกเป็นกลุ่ม หรือสะดวกคนเดียวก็ได้..ตามอัธยาศัย
ยากใด้ฟิกคราฟฟฟฟ....*-*
ตอบลบ